Wydawnictwa

Wydawnictwa podziemne (drugi obieg wydawniczy) - publikacje bezdebitowe, czyli bez dopuszczenia do rozpowszechniania przez stosowny urząd (do 1989 r. był to Główny Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk), niejednokrotnie ignorujące prawo autorskie. Bywały wydawane w nakładach od kilkunastu kopii do kilku, a nawet kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy przez nielegalne („podziemne”) wydawnictwa lub przez osoby prywatne. Przypuszcza się, ze stały kontakt z wydawnictwami drugiego obiegu w latach 80. miało do 100 tysięcy osób, natomiast do 250 tysięcy osób miało kontakt nieregularny i sporadyczny.

Filtry

CDN

Okres działalności: od 01.01.1982 do 31.12.1989

opisowo

Zobacz publikacje

Editions Spotkania

Okres działalności: od 01.01.1978

Początki wydawnictwa związane były z inicjatywą wydania emigracyjnej edycji lubelskiego pisma „Spotkania” podjętą przez Piotra Jeglińskiego. Pierwsze dwa numery pisma wydano dzięki pomocy Andrzeja Stypułkowskiego w Londynie. Pierwszą książką wydawnictwa były Wspomnienia z Kazachstanu ks. Władysława Bukowińskiego, wydane również w Londynie w 1979. Od 1980 książki drukowano w Paryżu. Do ogłoszenia stanu wojennego wydawnictwo zajmowało się reedycją pisma „Spotkania” oraz książek ukazujących się w wydawniczej serii Biblioteka „Spotkań”. Następnie prowadziło także własną działalność wydawniczą, było także znane z przerzucanych do Polski edycji miniaturowych. Nakład jego książek w latach 80. sięgał średnio 10 000 egzemplarzy. Łącznie do 1989 wydało sześćdziesiąt dziewięć tytułów książkowych, przedrukowywało także numery „Spotkań”, a w latach 80. wydawało także kwartalnik „Libertas”. W 1989 wydawnictwo zostało wyróżnione Nagrodą im. Jerzego Łojka[1].

Szczegóły:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Editions_Spotkania

Zobacz publikacje

Niezależna Oficyna Wydawnicza

Okres działalności: od 01.01.1977 do 31.12.1989

„Nowa” wydała w latach 1977–1989 ok. trzystu książek z zakresu literatury polskiej i światowej oraz historii najnowszej, w nakładach od kilkuset do kilkunastu tysięcy egzemplarzy, a także liczne pisma, m.in. „Zapis”, „Krytyka”, „Puls” i „Tygodnik Mazowsze”. Miała zorganizowany profesjonalnie system druku i kolportażu. W latach 80. dzięki uzyskanej niezależności finansowej wypłacała wynagrodzenia autorom, tłumaczom i drukarzom. W II połowie lat 80. wydawała również kasety video (jako pierwszą Przesłuchanie Ryszarda Bugajskiego, łącznie 21 tytułów) oraz kasety magnetofonowe, łącznie 39 tytułów.

Szczegóły:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Niezale%C5%BCna_Oficyna_Wydawnicza

http://www.encysol.pl/wiki/Niezale%C5%BCna_Oficyna_Wydawnicza

Zobacz publikacje

Niezależna Spółdzielnia Wydawnicza

Okres działalności: od

Zobacz publikacje

Officyna liberałów

Okres działalności: od 01.01.1979 do 31.12.1989

Officyna Liberałów, wydawnictwo działające 1979-1989 w Warszawie, utworzone i prowadzone przez Janusza Korwin-Mikkego. Ukazało się 88 tytułów książek i broszur; wszystkie drukowane na tzw. dojściach w państwowych zakładach małej poligrafii w Warszawie; składanie i prace introligatorskie wykonywano w prywatnych mieszkaniach. Średni nakład wynosił 1-1,5 tys. egz., był najniższy w przypadku polemicznych broszur (500 – 1 tys. egz.), najwyższy, powieści George’a Orwella Rok 1984, wyniósł 17,5 tys. egz. W prowadzeniu wydawnictwa pomagała żona J. Korwin-Mikkego, Małgorzata Szmit. 1986-1989 organizatorem działalności wydawniczej i kolportażu był Krzysztof Bąkowski. Officyna Liberałów nie korzystała z żadnych dotacji. Książki wydawnictwa były dystrybuowane na terenie całego kraju. Kolportaż był oparty na 4-5 odbiorcach hurtowych w Warszawie. Mniejsze części nakładów były rozprowadzane przez wymianę z wydawnictwem Kurs (we współpracy z Mirosławem Dzielskim z Krakowa) i we Wrocławiu.

Szczegóły:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Officyna_Liberałów

http://www.encysol.pl/wiki/Officyna_Liberałów

Zobacz publikacje